Czernobyl

W końcu lat sześćdziesiątych okazało się, że zapotrzebowanie na energie nie zostanie pokryte bez zwiększenia produkcji w elektrowniach atomowych. Zamierzano, zatem zbudować elektrownie na Ukrainie. Na południu od Kijowa, rozciągały się obszary żyznego czarnoziemu, które dostarczały ziarna dla całej Rosji. Rozpoczęto, więc budowę gigantycznego reaktora, w samym sercu tego terenu, Czarnobylu. Rdzeń reaktora stanowił zestaw wielkich bloków grafitowych o masie 1850 ton. Rozmieszczono w nim 1661 kanałów ze stopu cyrkonu oraz kasety paliwowe. Kasety te wypełnione były prętami z uranowych pastylek. Ponadto rdzeń zawierał 211 kanałów, służących do regulacji. Za ich pomocą można było regulować pracę reaktora, spowalniać lub zwiększać szybkość reakcji łańcuchowej, a przez to moc reaktora. Obok podstawowego układu cyrkulacji wody, istniał też dodatkowy awaryjny. Służył do chłodzenia rdzenia, w przypadku awarii. Wyrastające budowle elektrowni były wielkie i mieściła się w nich hala turbogeneratorów, do niej zaś przylegała sala, w której montowano reaktory. Po przeciwnej stronie elektrowni znajdowały się mniejsze budynki. W nich mieściły się magazyny i rozmaite warsztaty. Zbudowano tu również budynek administracji, centralę łączności, klinikę, a nawet pokoje mieszkalne.
Tagi: elektrownia, reaktor, czarnobyl
Katalog podstron